Ondertussen is er al weer heel wat gebeurd. Een leuk verhaaltje ga je natuurlijk hier kunnen lezen.
Lange dagen en laat thuis:
Elke dag begint hetzelfde. Mijn wekker gaat af om 6 uur, ik kom moeizaam uit bed en wandel op mijn gemak de trap af. Beneden aangekomen, zet ik mij aan de tafel en begin ik met mijn dagelijkse portie medicatie gevolgd door een lekker havermoutpapje. Na dit alles begin ik mijn sandwichen voor tijdens de middag te smeren. Hierna ga ik mij klaarmaken en ga ik naar het busstation. Na een dikke 10 minuten buiten in de koude te wachten op mijn bus, is het dan tijd om aan mijn busreis te beginnen. Na 1u20min op de bus gezeten te hebben, zie ik dan mijn hoge school al in mijn ooghoeken. Om 17u00 ben ik klaar met mijn lessen (op een maandag toch). Ook hierna volgt er weer een lange busreis, dit keer van 1u30 min. Ik ben op een maandag dus pas om 18u30 thuis, wat vrij laat is.Alle schooldagen kosten veel energie, laat staan de energie die je er na school in moet steken. Maar, we laten ons hoofd niet hangen en we doen gretig door. Koste wat het kost, we doen door.
Gewicht op de rug
Ook op de hoge school dien je steeds een boekentas mee te nemen. In mijn geval zit er ook altijd een laptop in, op deze manier kan ik al een aantal boeken uitsparen. Wat dan op zijn beurt ook een gewichtsbesparing is. Maar toch krijgt onze rug dagelijks deze last te verduren, wat op lange termijn geen goed idee is. Maar indien we iets willen bereiken in het leven, zal dit toch moeten gebeuren. Eens student, altijd student? :)Leuke activiteiten
Op het hoger onderwijs is er een zeer uitgebreid aanbod van diverse activiteiten, van een TD tot een avondje naar de cinema. Het kan hier allemaal, is natuurlijk super leuk. Alleen kom ik dan weer het slechte deel van mijn leven tegen, de moeilijke keuze tussen wat mijn geest wil en wat mijn lichaam kan. Verschillende activiteiten kan ik niet doen aangezien mijn lichaam dit op sommige momenten gewoon niet aankan, wat zeer moeilijk is om te begrijpen voor mijn omgeving.Maar toch, we genieten met volle teugen van het studentenleven. Zeg nu zelf: je bent maar één keer student in je leven.
Zo mijn lieve dagboek, ik heb je weer dingen kunnen bijbrengen. Zo zet ook jij een stap in het studentenleven.
Veel liefs,
Tommy
