vrijdag 18 mei 2018
Liefste dagboek,

Ik heb je al even niet meer kunnen vastnemen. Dit omwille van zwaardere periodes. Ik had je beloofd om hier alles over te vertellen, iets wat ik nu dus zeker ga doen. Hierbij mijn verhaal aan jou, ik hoop dat je mij hierna nog steeds even leuk gaat vinden.

Bezoeken aan de kinesitherapie

Elke keer als ik naar de kinesitherapie ga, zal ik steeds geconfronteerd worden met Mr. B. . Soms is hij vriendelijk tegen mij, maar meestal is dit niet het geval. Waarom is hij niet altijd vriendelijk?

Als ik bij de kinesitherapie binnenkom, stelt deze mij onmiddellijk de vraag "Hoe gaat het met je?". Een vraag waar ik niet altijd een echt antwoord op kan geven. Het is zo moeilijk om in woorden te omvatten wat je voelt. Gelukkig heeft de kinésitherapeut een opleiding gehad om je te leren begrijpen. Zeer regelmatig doorlopen wij samen de oefeningen in mijn oefenprogramma, zo weet hij of ik de oefeningen op de juiste manier uitvoer. Zo kan het bijvoorbeeld ook zijn dat er extra oefeningen bijkomen, of zelfs wegvallen ;). Als er oefeningen wegvallen, of als ze het aantal behandelingen verminderen, krijg ik een sprankeltje hoop. Voor mij wilt dit immers zeggen dat er vooruitgang is. Klopt dit gevoel met de waarheid? Of is Mr. B. een masker op aan het zetten, om mij hierna langs achter aan te vallen?

Stress tijdens examens en andere situaties

De afgelopen maanden heb ik enkele stressvolle situaties meegemaakt. In deze situaties was het zeer belangrijk om naar mijn lichaam te luisteren, iets waar ik het soms nog moeilijk mee heb. Soms heb ik momenten waarop ik denk "Ik wil wel, maar mijn lichaam wilt niet mee.". Soms kan langdurige stress bij mij resulteren in een opstoot, extra pijn dus. De tip die ik je kan meegeven: Plannen, plannen en nog eens plannen. Met de juiste hoeveelheid rust en zelfrespect, kan je veel bereiken.

Het weer heeft rare wendingen

De afgelopen dagen heb ik vaak van het zonnetje kunnen genieten. Het zonnetje maakt mijn spieren lekker warm, waardoor deze minder pijn doen. Iets waar ik dus ten volle van geniet. Het weer maakt voor mij te grote schommelingen, van 23 graden naar 19. Een verschil van 4 graden, maar een immens verschil voor mijn lichaam. Iets wat andere mensen met een reumatische aandoening volledig begrijpen.

Een oogontsteking

Vorig weekend heb ik, voor de eerste keer, een oogontsteking gehad. Ik weet, als Bechterewpatiënt, dat dit de schuld is van Mr. B. . Hij treft mij niet enkel in mijn spieren en gewrichten, maar ook in mijn ogen. Wat heeft hij nog meer in zijn wapenarsenaal?

Afstuderen

Nog heel even doorbijten en ik kan afstuderen. Ik moet nog 3 examens doen, 2 projecten afwerken en dan kan ik begin juli afzwaaien aan de hogeschool. Ik moet zeggen dat ik mezelf in die 3 jaar hogeschool, beter heb leren kennen. Ik heb enkele karaktereigenschappen in werking zien gaan, waar ik ook soms van dacht: "Ben ik dit?". Maar goed, we gaan ervoor en laten ons niet klein krijgen.


Zo mijn lieve dagboek, nu ben je weer helemaal mee met mijn verhaal. Ik ga je maar eens sluiten, ga ik nog een beetje van deze dag genieten. Ik (be)leef elke dag alsof het een laatste kan zijn, zo geniet ik immers 100% van mijn omgeving en de mensen die van mij houden.

Veel liefs,
Tommy