Zoeken

Archief

Onze Facebookpagina

http://www.facebook.com/verhaalvanTommyDaanerickx

vrijdag 11 juli 2025

 Liefste dagboek,

Zoals je ondertussen na al die jaren al weet, heb je voornamelijk een goed uithoudingsvermogen en een positieve mindset nodig om goed om te kunnen gaan met een chronische onzichtbare ziekte (waar mijn trouwe metgezel Mr. B. er één van is). Deze week vroeg iemand op het werk hoe het werk hoe het echt met me gaat. Niet de gewone "Alles goed?" die eerder als begroeting dient, maar echt oprecht. Een vraag waarbij ik even moest nadenken hoe ik dit precies zou beantwoorden. Hoe leg je nu op een eenvoudige manier uit dat "goed", voor iemand met een chronische aandoening, slechts een relatief begrip is? 

Ik heb natuurlijk iedere dag pijn in mijn gewrichten, maar dat zie je aan de buitenkant niet. Het is eigenlijk een gevecht dat intern zal plaatsvinden, waar je aan de buitenkant niets van zal merken. Een aantal patiënten vergelijken het hebben van een auto-immuunziekte met topsport. Iedere dag is jouw lichaam immers steeds het beste van zichzelf aan het geven, met hopelijk een "overwinning" als resultaat. Deze dagelijkse "wedstrijd" kost immens veel energie, waardoor je gauw in een vicieuze cirkel zal terechtkomen. Ik probeer, dankzij mijn grote hoeveelheid optimisme, iedere negatieve situatie om te buigen naar iets positiefs. Dit is echter niet elke dag even gemakkelijk, maar ik probeer het wel. 

Mijn gelukjes

  • Dat het leuk is als iemand naar je luistert, zonder zelf "oplossingen" aan te reiken.
  • Dagelijkse wandelingen, die extra energie geven (zeker als de zon ook van de partij is)
  • Een goed gesprek en de warme nabijheid van mijn partner
  • Een heerlijk warm tasje thee in de ochtend, om letterlijk en figuurlijk aan op te warmen
  • Het lezen van blogberichten van medeschrijvers. 
  • Schrijven in mijn (digitale) dagboek --> JIJ! 
Een vraag die ik maar al te graag stel: Wat zijn jouw gelukjes?
zaterdag 23 april 2022

 Liefste dagboek,


Tijd om je even vast te nemen en wat in je te noteren. Vandaag een iets korter verhaal dan anders, maar daarom niet minder leuk. 

Winter is voorbij

De afgelopen weken heb ik gemerkt dat de winter steeds verder van ons af gaat. De zon is steeds vaker van de partij, regen hoort er in België jammer genoeg ook regelmatig bij ;) (een klein rijmpje mag niet ontbreken). De zon heeft zo een grote krachten, krachten die heel wat mensen onderschatten. Zo zorgt de zon onder andere voor: een opgewekter gevoel, een gevoel van blijdschap en vreugde, meer energie, minder slapeloze nachten ....... . 

Dankzij de zon eindelijk de natuur in

Ik geef het toe: Als de zon niet van de partij is, ga je mij vaker binnen terugvinden. Dit is natuurlijk heel logisch, zeker voor mensen met een reumatische aandoening. De koude zorgt immers voor extra pijn, wat een mens liever wilt vermijden. 
Naast de zon, geeft moeder aarde ons nog enkele andere fascinerende dingen. Zo onder andere: de natuur, bloemen/bomen/planten, vele dieren, ... . De natuur beschikt "van nature" over enkele bijzondere krachten: "rust, rustig nadenken, even helemaal tot jezelf komen, ontstressen, ... ". Je leest het goed, ik ben een echte natuurliefhebber. 

10 000 stappen per dag, goed voor gezondheid

Volgens diverse studies moet men iedere dag 10 000 stappen zetten om gezond te zijn. Ik hoor je al zeggen: "10 000 stappen, is dat niet heel veel??". De hoeveelheid stappen doet er eigenlijk niet zo heel veel toe, het gaat erom dat je dagelijks minstens een uur aan lichaamsbeweging doet. Of je nu wandelt, fietst of zwemt, het zijn allemaal sporten die ervoor zorgen dat je lichaam nooit roest. Roest? Ja, ze zeggen toch dat rust roest? Ik probeer iedere dag rond de 10 000 stappen te doen, dit door te voet naar de bakker te gaan of naar de bushalte te wandelen. In het begin leek het veel, maar eigenlijk zit je redelijk snel aan die 10 000 stappen. 

Zo liefste dagboek, ik ga nog een beetje wandelen. Tot binnenkort!
Veel liefs,
Tommy
maandag 8 november 2021

Liefste dagboek,

Vorige week heb ik enkele leuke berichten in jouw neergeschreven. Als ik 's avonds door de stad wandel, zie ik versierde straten/mooi versierde etalages/... . Dit wilt slechts één ding zeggen: De winterperiode komt steeds dichterbij. 

Gezelligheid boven alles

De winterperiode brengt gezelligheid met zich mee. Wat is er leuker dan lekker warm binnen in de zetel zitten met een dekentje en een kop lekker warme chocolademelk, terwijl het buiten koud is? Op die manier kan je er een "warme" periode van maken. 

Voor reumapatiënten betekent koud weer vaak extra pijn aan spieren en gewrichten. Door jezelf letterlijk op te warmen, ga je een deel van die pijn kunnen verminderen. 

Winterperiode in tijden van Corona

De coronapandemie, iets waar we niet meer ronduit kunnen. Door de geldende coronamaatregelen, zijn wij terug genoodzaakt om een mondmasker te dragen. Door dit mondmasker zien we het gelaat van de andere personen niet meer, wat het leven iets minder positief maakt. Aan de andere kant zorgt dit er ook voor dat mensen meer met elkaar dienen te praten, aangezien er één manier van non-verbale communicatie is "uitgeschakeld". 

Het hangt er slechts vanaf hoe je ermee omgaat. In je leven kan je iets negatiefs tegenkomen, maar je kan het altijd ombuigen naar iets positiefs. Als je op zoek bent naar inspiratie, kan je altijd mijn voorgaande blogberichten lezen. 

De kerstboom versieren en zetten, zo leuk

Niet alleen het lekker warm binnen zitten is leuk tijdens deze periode, maar ook het opzetten en versieren van de kerstboom is een leuke bezigheid. Iedereen versiert de kerstboom op zijn/haar eigen manier, wat de huiselijke sfeer zeker ten goede komt. Het toffe hieraan, is dat je de lichtjes vaak tot buiten het huis kan zien. Als je dan langs de vele huizen wandelt, zie je die prachtige kerstbomen staan. Licht brengt automatisch "warmte" met zich mee, warmte die we tijdens deze donkere periode vaak harder nodig hebben (vooral ook tijdens COVID-19). 

Zo liefste dagboek,
Ik ga nu verder genieten van mijn warme dekentje en de warmte in huis. 


Tot de volgende keer!
Veel liefs,
Tommy