Het dagboekverhaal van Tommy Daanerickx

Liefste dagboek,

De eerste week van paasvakantie is reeds gepasseerd en de tweede week is ondertussen al half. Wat gaat de tijd toch snel als je leuke dingen aan het doen bent. Mijn vakantie in een notendop:

Sporten is gezond

Ja, dat is wel het minste wat ik kan zeggen. Het is niet zo dat je er geen moeite voor moet doen, maar moeilijk kan ook. Niet?

Bij elke persoon behoort sport tot en beweging tot de belangrijke zaken in het leven. Het zal je lichaam soepel houden en sterk maken. Natuurlijk is te veel sporten ook niet goed.

Ik heb deze vakantie weer goed wat gefietst, het weer liet het mij al toe.Wat ben ik de weergoden toch dankbaar. Geen goed weer? Dit gaat mij niet tegenhouden, sporten is belangrijk.

Het nuttige en het fijne

Binnenkort kan ik weer examens maken. Tijdens deze vakantie heb ik goed kunnen leren, natuurlijk wel met de nodige pauzes. Ik heb een heel aantal schema's gemaakt, lessen geleerd, oefeningen opnieuw gemaakt, ... . Om het kort te houden: Het is een productieve week geweest, met de nodige afwisseling en rustmomenten.

Stress: examens in zicht

Iedereen die voor nieuw situaties staat, onder druk staat, krijgt te maken met stress. Zoals velen ondertussen weten heeft stress geen positieve invloed op het lichaam van iemand met een reumatische aandoening. In mijn geval brengen de examens zeer veel stress met zich mee. Ik moet, net als zo vele andere studenten, in staat zijn om de verschillende vragen van de professoren goed op te lossen. Kennis opdoen is de eerste stap, het daarna nog weten en opschrijven is de volgende stap. De laatste stap is af en toe moeilijk, maar we kunnen het wel. Ik ga er voor de volle 100% voor, al is het soms niet gemakkelijk.

Maar één belangrijke tip:

Kalmte kan je redden

één belangrijk steun tijdens de examens:

We gaan er samen voor, want falen is geen optie.

 Je steunpilaar

Natuurlijk heb ik ook soms moeilijke momenten, momenten waarop het echt niet gaat. Dan kan ik gelukkig rekenen op mijn vrienden. Die vrienden die mij altijd helpen, aan het lachen brengen en mij steunen. Wanneer het eens wat minder goed gaat, staan zij klaar om er samen met mij het beste van te maken. Ik ben heel trots dat ik zulke goede vrienden heb. Zij zijn als het ware mijn steunpilaren, zonder hen val ik om.

Dus daarom, langs deze weg wil ik aan mijn vrienden zeggen: Dankjewel om er telkens voor mij te zijn. Weet dat ik er ook altijd voor jullie ben. Samen slaan we er ons doorheen :)!



Zo mijn lieve dagboek, zo weet jij ook wat ik allemaal aan het doen ben in mijn vakantie. Zoals je kan zien is het niet altijd een luie vakantie zoals iedereen wel wilt. Ik ga je moeten laten, ik ga terug leren.

Tot de volgende keer dagboek.

Veel liefs
Tommy