Ondertussen is het einde van de herfstvakantie al in zicht, iets wat de meeste kinderen/jongeren helemaal niet fijn vinden. Voor de kinderen/jongeren met een reumatische aandoening is dat zeker zo, aangezien zij weer iedere dag/ieder uur op de schoolbanken moeten zitten. Ikzelf heb een vrij moeilijke schoolperiode gekend toen ik de diagnose te horen kreeg. Ik liep soms tegen muren op, ben vrienden verloren en bovenal kreeg ik heel wat te maken onbegrip. Enkele dingen waar je als reumapatiënt niet staat op te wachten. Hierbij enkele tips voor als je moeite hebt om je ziekte bespreekbaar te maken op school:
Tip 1: Maak het bespreekbaar
Deze tip spreekt voor zich, maar is daarom niet gemakkelijk uit te voeren. Om het bespreekbaar te maken op school, kan je je het beste richten tot de leerlingenbegeleiding of klassenleraar. In samenspraak met hen, kan je de ziekte uitleggen aan de klasgenoten.
Tip 2: Maak het tastbaar
Als je het gaat bespreken met je klas, is het raadzaam om het tastbaar te maken voor je klasgenoten. Onze ziekte is niet altijd zichtbaar voor de buitenwereld, daarom denken de meeste dat er niets aan de hand is. Maar wat zij niet weten, is dat jij iedere dag met/tegen jezelf een uitdaging aangaat en dat je lichaam vanbinnen iedere dag een oorlog aan het voeren is.
Ik heb mijn ziekte proberen uit te leggen aan de hand van knikkers, of zoals de meesten het kennen: De Spoon theory.
Tip 3: Houd het kort
Het is voor je klasgenoten niet gemakkelijk om te luisteren naar iemand, terwijl ze er in eerste instantie geen begrip voor hebben. Aangezien niet alle leerlingen even goed kunnen luisteren, stel ik voor om de uitleg kort te houden. Zo zijn deze minder aandachtige leerlingen toch nog aan het luisteren en verlies je hun aandacht niet. Probeer zoveel mogelijk informatie te geven en laat hen vragen stellen. Probeer met andere woorden een reactie uit te lokken bij je publiek.
Tip 4: Interactie met de klas/nabespreking
Het is zeer belangrijk om na de uitleg een nabespreking te doen. Tijdens deze nabespreking kan je de klasgenoten de kans geven om vragen aan jou te stellen. Af en toe eens een "reuma mopje" kan geen kwaad, zal misschien voor positievere reacties zorgen. Ook jij mag hen vragen stellen, of hen vragen om eens in jouw schoenen te staan. Ik ben benieuwd of zij de uitdaging aangaan.
Blijf geloven in jezelf, geloof in je eigen kracht.
Zo liefste dagboek, hopelijk weet je nu hoe het is om reuma te hebben als je op school zit en hoe je dit kan uitleggen aan anderen.
Veel liefs,
Tommy
0 reacties:
Een reactie posten