dinsdag 11 augustus 2015
Liefste dagboek,

Ik heb daarjuist mijn mobilisatieoefeningen gedaan en ben dus klaar om aan een nieuwe dag te beginnen. Hierbij twee leuke verhaaltjes die je misschien aan het denken zetten:

De kinderafdeling van het ziekenhuis

We nemen een kijkje binnen de ziekenhuismuren, we maken kennis met Tom en Dries. Tom is gisteren opgenomen in het ziekenhuis omdat hij hevige pijnen en hoge koorts had. Dries, de animator/clown van dienst, brengt Tom een bezoekje. Dries ziet dat Tom niet heel erg blij is en maakt hem aan het lachen door zijn fantastische moppen. Er komt een lachje op het gezicht van Tom, Dries wordt natuurlijk ook gelukkiger. Even later vraagt Dries aan Tom of Tom naar buiten wilt gaan. Tom wilt zeer graag naar buiten gaan, Dries neemt de rolstoel en de twee zijn op stap naar de buitenwereld. Na een halfuurtje wandelen is het tijd voor Tom om terug naar zijn ziekenhuiskamer te gaan, de verpleegsters staan al op hem te wachten. Dries en Tom nemen afscheid van elkaar, maar Dries komt nog wel eens terug.

Dries heeft een verschil kunnen maken voor deze ene patiënt, maar deze ene patiënt is wel veel blijer nu. Door je belangeloos in te zetten voor anderen, kan jij het verschil maken. Ook al is dat verschil niet groot, het is en blijft een belangrijk verschil. Je maakt het leven van een ander aangenamer, dat willen wij bereiken.
Net als Cliniclown Dries, ben ik door mijn verschillende projecten in staat om ook een verschil te maken in deze wereld. Dit doe ik door hulpbehoevende mensen belangeloos te gaan helpen, kinderen/jongeren te gaan animeren en hen cadeautjes te bezorgen. Door een fietsproject op poten te zetten en de opbrengsten naar het goede doel te laten gaan. Op deze manier draag ook ik, op mijn eigen unieke manier, een steentje bij in de verbetering van deze mooie wereld. En wat doe jij voor anderen? Op welk manier draag jij je steentje bij?

Het reisverhaaltje van Bert en Angelique

In dit verhaal volgen wij een stuk van de vakantie van Bert en Angelique. Het is vrijdagmorgen en Bert & Angelique gaan samen op vakantie, ze gaan samen naar de zee. Ze maken hun koffers, nemen hun treintickets en ze vertrekken. Ze zijn nog niet bij de trein of Angelique begint het moeilijk te krijgen met haar koffer, Bert schiet haar onmiddellijk ter hulp. Ze kiezen samen een leuk plekje uit en gaan op hun gemak zitten. Een stem in de trein zegt 'De volgende halte: Oostende', Bert neemt de twee koffers vast en wandelt rustig richting station. Angelique doet op haar gemak, ze wilt genieten van het mooie weer en het uitzicht. Na een heerlijk tasje koffie, wandelen ze samen richting hotel. Bij het hotel aangekomen geeft Bert de koffers aan de portier en het koppel wandelt stilaan richting strand. Na een mooie zonsondergang en een heerlijk diner met uitzicht op zee, is het tijd om terug te keren naar het hotel. Bert en Angelique gaan naar hun kamer en genieten van een nachtje dicht bij zee.

Met dit verhaal wil ik duidelijk maken dat wanneer je een "koffer" draagt, dat dit gemakkelijk gaat als je de "koffer" met twee kan dragen. Op deze manier kan je de lasten verdelen en ga je samen een mooier en beter leven tegemoet. Het motto zegt ook: "Samen ben je sterker dan alleen", zo is dit ook in het leven. Het is natuurlijk een figuurlijke koffer, maar ik denk dat het verhaaltje wel duidelijk is.
Mijn koffer werd gedurende de hele week door mij en een paar goede vrienden gedragen. Ik kan je wel zeggen, dat lucht op een zekere moment ook op. Het is een last die eigenlijk van je schouders valt, zonder deze vrienden was ik ten einde raad geweest. De vrienden die dit lezen: hartelijk bedankt voor de steun en de goede zorgen :)!!



Ik hoop dat ik je nu aan het denken heb kunnen zetten mijn liefste dagboek. Binnenkort misschien nog leuke oefeningetjes, zo kan ik je gezond en jong houden.

Veel liefs,
Tommy


maandag 10 augustus 2015
Liefste dagboek,

Ik heb nog een uitleg te doen. Ik had je beloofd je te laten weten hoe mijn bloeduitslag was, deze was positief. Dus dat verdient nu toch wel een applausje, niet?

Het is natuurlijk vakantie, toch leer ik iedere dag weer bij. Iemand die chronisch ziek is gaat elke dag enkele uitdagingen met zichzelf aan, uitdagingen met/tegen zijn/haar eigen lichaam. Bij verschillende uitdagingen kom je soms tegen een muur te staan, je kan geen kant meer uit en toch ga je vooruit willen gaan. Je moet belangrijke keuzes maken en komt erachter dat achter elke keuze ook een minder momentje zit.

Wanneer je bijvoorbeeld verschillende dingen wilt doen op een bepaalde dag, kom je er al snel achter dat je je dag gaat moeten indelen in stukken. Op deze manier ga je efficiënt kunnen omgaan met je energie en voorkom je mogelijke problemen. Je gaat dingen tegenover elkaar moeten afwegen en je gaat moeten doseren. Deze dingen blijven immers gelden voor de rest van je leven.


Ik ga je een klein verhaaltje vertellen:
We kijken even binnen in het huis van Jan en Annemie. Het is dinsdagavond en Jan & Annemie gaan kaarten. Annemie deelt de kaarten uit en het spel begint. Ze kijken naar hun kaarten en Jan denkt bij zichzelf dat hij op dit moment het spel al verloren heeft. Annemie legt haar eerste kaart op en Jan kan nog volgen. Na een kwartiertje hevig kaarten, zit het spel erop. Uiteindelijk heeft Jan zijn slag kunnen slaan en heeft hij het spel gewonnen. Het spel is dus anders uitgedraaid dan hij dacht.


Iedere persoon die geboren wordt krijgt een aantal kaarten met zich mee. Er zitten goede en minder goede kaarten tussen, het is maar wat je met je kaarten doet. Jij bepaalt je leven en wat je erin wilt doen, jij kiest de weg die je wilt gaan. Gebruik de kaarten die je krijgt, dan ga je een mooi leven tegemoet.
Zo lieve dagboek, ik hoop dat ik je vandaag wat heb kunnen bijleren. Deze blog in een notendop:
  • Je moet je dag/taken verdelen in stukken, zo blijft het leven houdbaar.
  • Je moet de juiste keuzes maken.
  • Aan een bepaalde keuze zijn altijd gevolgen verbonden.
  • Gebruik de "kaarten" die je gekregen hebt, maak er op een goede manier gebruik van. 
Tot de volgende keer dagboek.

Veel liefs,
Tommy

dinsdag 4 augustus 2015
Liefste dagboek,

Ik zal je eens iets vertellen. Ik ben gisteren naar de reumatoloog geweest, daar is van alles gebeurd. Ik wandelde richting wachtzaal en nog geen kwartiertje later zat er al een oude bekende naast mij. Het zien van die oude bekende gaf mij een dubbel gevoel. Aan de ene kant was ik zeer blij om deze vriend terug te zien, aan de andere kant is het stom dat ik deze persoon in de wachtzaal in het ziekenhuis bij de reumatoloog moet tegenkomen.

Na een halfuurtje wachten, wat snel voorbij ging doordat ik aan de praat was geraakt met de oude bekende, was het mijn beurt om naar de reumatoloog te gaan.

Na een algemeen lichamelijk onderzoek, kwam uiteraard de bekende vragenronde. Na een opsomming van de pijnpunten en de gevolgen, kwam er al snel een vervolg aan dit verhaal. Ik heb een voorschrift meegekregen voor andere medicatie en er werd een bloedafname gedaan. Bij een verhoogde ontstekingswaarde in mijn bloed zal er overgegaan worden op spuiten (Methotrexaat).

Ik ben eens benieuwd wat het geeft, ben ook benieuwd naar mijn bloeduitslag. Aan dit verhaal komt zeker nog een vervolg.

Veel liefs en tot de volgende keer,
Tommy